કહેવત કહેકથા...(જોડાક્ષર વગરની વાર્તા)
વાતોના વડા... . કાયમ એકલી વાતો જ થાય,કશું જ કામના વધતું જાય. સમય વાતોમાં જ પસાર થાય,તો વાતોના વડા કહેવાય. નાનું ગામ.ગામનું નામ સણથ.ગામ નાનું પણ દરેકને ગમે તેવું.અહીં એક આગેવાન.તેમનું લાલાબાપા.તે આ ગામના મુખી.નાના ગામડામાં મુખીનું ખૂબ માન હોય.આખા ગામમાં કોઈના પણ ઘરે મહેમાન આવે.તેને મુખીના ઘરે ચા-પાણી કરવા જવું જ પડે.ગામના લોકો પણ મુખીને ખૂબ માન આપે.ગામના ચોકમાં મુખીનું મોટું મકાન.આ મકાનમાં મહેમાનને બેસવા એક જુદો જ ઓરડો.મુખીના બધા જ મહેમાન આ ઓરડામાં બેસે.આવી બધી જ વાતમાં એક વાતનું દુ:ખ.લાલાકાકા વાતોના ખૂબ શોખીન. એક દિવસની વાત છે.આ ગામમાં નાનજી સુથાર રહે.ગામમાં સુથારી કામ કરે.તેના ઘરે છોકરી અવતરી.નાનાજીને એક દીકરો હતો.તે બીજા ધોરણમાં ભણતો હતો.તેને નાની બહેન આવી.આખા ગામમાં સમાચાર પહોંચી ગયા.નાનાજી તેમને દવાખાનેથી ઘરે લઈને આવી ગયો.આખા ગામના લોકો નાનાજીના ઘરે જાય.છોકરી અને તેની માના સમાચાર પૂછે.ગામડામાં લોકો સંપીને રહેતા હોય.જે આવે તે નાનાજીના ઘરે ચા પીવે.આમ કરતાં કરતાં દસ દિવસ પસાર થઇ ગયા.આજે નાનાજીને શહેરમાં જવાનું હતું.છોકરીની અને તેની માને સારવાર માટે લઇ જવાના હત