મારા એક... નહીં મારો એક મિત્ર સંજય રાવલ. અમદાવાદનો ચાણક્ય. કારણ ચાણક્ય પ્રાથમિક શાળામાં ફરજ બજાવે. ફેઇસ બુકમાં હું એમનો ફોલો કરું છું. જ્યારે એ લખે, સરસ જ લખે. ઘણી વખત એવું થાય કે આ વિગત હું મારા બ્લોગમાં લખું. થાય એવું કે બેઠું લખવું મને ન ગમે. કારણ બ્લોગ મારો છે. આ વખતે સંજય રાવલે એવું લખ્યું કે મને સીધું જ અહીં મૂકવાનું મન થયું. આ કારણે સંજયભાઈ ને મેસેજ કર્યો. એમણે મને લખવા સૂચના આપી. એમની વિગત અહીં હું આપને માટે લખું છું. હવે સંજયભાઈ રાવલની વાત... એક દિવસની વાત છે. સંજય રાવલને કોર્ટમાં જવાનું થયું. બીજા એક જિલ્લામાં જવાનું થયું. જીલ્લો દૂરનો હતો. આ જિલ્લાની સેશન્સ કોર્ટમાં મારે હજાર રહેવાનું થયું. એમની શાળાના ભૂતપૂર્વ વિદ્યાર્થી માટે ત્યાં જવાનું હતું. એના જન્મતારીખના પુરાવા તરીકે વય પત્રક લઈ હાજર રહેવાનું થયું. કોર્ટ અને વિદ્યાર્થીના નામનો ઉલ્લેખ કેટલાક કારણોસર એમણે કર્યો નથી. આતો માસ્તર. સમય સર પહોંચી ગયા. તે કોર્ટની અંદર પ્રવેશ્યા. ન્યાયાધીશ સાહેબની સામે જઈ ઊભો રહ્યા. એમને જોઈ ન્યાયાધીશે પૂછ્યું, "તમે?" મેં કહ્યું, "નમસ્તે સર, હું શાળાનો પ્રિન્સિપાલ છું. આજે અહી
પૂના એટલે દગડુ શેઠનું.આ દગડુ શેઠ કંદોઈ હતા.તે મીઠાઈની લારી ચલાવતા.પેંડા બનાવે અને પ્રસાદ તરીકે વેચે.તેમણે સ્વપ્ન આવ્યું.તેમને સિદ્ધિ વિનાયકનું મંદિર બનાવવું હતું.આ મંદિર બનાવવાનો તેમણે સંકલ્પ કર્યો.મંદિર બનાવ્યા પછી દગડુ શેઠ ખૂબ જ નામ કમાયા.આજે પણ પૂના દગડુ શેઠનું કહેવાય છે.મને કોઈએ ત્યાં દર્શન કરવા કહ્યું.આજે છેલ્લા દસ વર્ષથી આ નિયમ છે.મારી દરેક સિદ્ધિઓમાં સિદ્ધિ વિનાયકનો હાથ છે.તેમના આશીર્વાદ છે.ગણપતિ સ્ત્રોત્રમ્નો પાઠ અદભૂત પરિણામ આપે છે.આજના આ પાવન દિવસે મારાં મિત્રોને આ ફોટો ગમશે.આ ફોટો દગડુ શેઠના ગણપતિ નો છે. મારા તમામ મિત્રો અને તેમની ભાવી સિદ્ધિ માટે દગડુ શેઠના ગણપતિ દાદાને મારી પ્રાથર્ના.
Comments